Indicativo Presente - patent na naukę i ćwiczenia. Jak uczyć się koniugacji?

Ciao a tutti!

W moim filmiku na youtube podaję Wam prostą receptę na naukę włoskich koniugacji: czym innym jest wykucie końcówek i bezproblemowe rozwiązywanie wszelakich ćwiczeń pisemnych, czym innym swobodne tworzenie zdań dla wszystkich osób. O ile zwykle po jakimś czasie z pierwszą osobą "ja" nie mamy problemów, bo używamy jej dosyć często (tacy z nas egocentrycy), o tyle z innymi osobami i, na przykład, swobodnym opowiadaniem o Polakach czy Włochach (w 3 os.l.mn.) mają problem uczniowie nawet na wyższych poziomach! 

Z czego to wynika i co zrobić, by nauczyć się płynnie odmieniać czasowniki w czasie konwersacji?

Przede wszystkim musimy wykonywać sporo ćwiczeń automatyzujących, tj. prostych ćwiczeń, w których naszym zadaniem nie jest zrozumienie całego zdania, a jedynie ćwiczenie tworzenia formy. Dzięki ćwiczeniu automatyzującemu nasz mózg uczy się w najkrótszym czasie wykonać daną czynność: w przypadku koniugacji jest to odcięcie końcówki bezokolicznika lub osobowej i dołożenie inne, która nas interesuje. Najprostszym przykładem tego typu ćwiczenia jest odpowiadanie na pytania zadane w drugiej osobie l.poj., np.

Lavori in una fabbrica?

Sì, lavoro in una fabbrica.

Tego typu ćwiczenie znajdziecie na końcu tego postu.

Z takiej formy automatyzacji korzystają szkoły wykorzystujące metodę Callana. Niestety na automatyzowaniu nasza nauka skończyć się nie może, bo naszym celem jest kreatywność i swoboda wypowiedzi.

Automatyzujemy również poprzez uczenie się TYLKO konkretnej osoby w danym momencie, tj. tworzenie jedynie form dla danej osoby koniugacji. Na tym schemacie oparte są wszystkie ćwiczenia w tym poście: chodzi o to, by mózg zapamiętał, że jeżeli chcę powiedzieć "my", to muszę użyć końcówki -iamo.

NIE MA SENSU uczenie się wszystkich form czasownika po kolei. Oczywiście taka nauka też daje efekty i nie rezygnujmy z niej całkiem, natomiast pamiętajmy, że samo wykucie 

parlo,parli, parla, parliamo, parlate, parlano

nie da spodziewanych efektów. W momencie zwyczajnej rozmowy, będziemy musieli w głowie odmienić cały czasownik, by zaryzykować pożądaną formę. Taka nauka utrudni nam też rozumienie drugiej osoby, ponieważ nasz mózg nie do końca będzie kojarzył, że "studiano" to oni, a nie ja czy ty.

W tym poście proponuję jedynie kilka krótkich ćwiczeń: ich wielokrotność możecie wykonywać samodzielnie w domu. Wystarczy stworzyć listę czasowników, które znacie lub chcecie poznać (uwaga, zweryfikujcie w słownikach lub internetowych koniugatorach, czy są one regularne!) i próbować NA GŁOS odmieniać je tylko dla danej osoby (np. tylko dla wy). Na początku warto używać zaimka osobowego (np.VOI), pamiętając jednak, że nie jest on w języku włoskim obowiązkowy. Tego typu samodzielne ćwiczenia dają o wiele więcej efektów niż kupowanie kolejnej, drogiej książki, która robi wszystko za Was. Przez kilka dni, bo potem zamykacie ją, by już nigdy nie otworzyć.

By stać się bardziej kreatywnym i swobodnym w języku obcym, warto MÓWIĆ DO SIEBIE. Najlepiej na głos, np. pod prysznicem lub po przebudzeniu. Efektem ubocznym może być to, że rodzina lub współlokatorzy zasugerują wizytę u pewnego specjalisty, ale na pewno będzie to krok w stronę SWOBODY wypowiedzi i PRZEŁAMANIA BARIERY W MÓWIENIU. Mówiąc do siebie, możecie opowiadać sobie historię tego, co dziś zrobiMY, a zatem używać np. tylko formy dla NOI albo próbować opowiedzieć swój dzień w trzeciej osobie. Ważne jest, by nie koncentrować się zawsze i tylko na formie dla pierwszej osoby "ja".

Zapraszam do zrobienia krótkich ćwiczeń. Odpowiedzi znajdziecie, jak zwykle,  w komentarzu. 

1. Completa la presentazione di Anna:

Sono Anna e sono napoletana, ma da 5 anni............. (abitare) e …........... (lavorare) a Roma. Faccio la segretaria, ogni giorno.................. (usare) il computer, …................. (scrivere) mail, …......... (rispondere) al telefono, …......... (parlare) con i nostri clienti. …............. (tornare) a casa sempre stanca, ma felice, perché................ (amare) il mio lavoro.

2. Completa le domande come nell'esempio:

mangiare

Mangi spesso gli spaghetti?

Sì, li mangio ogni giorno.

studiare

Da quanto tempo.....................italiano?

.....................italiano da 5 mesi.

parlare

..................... anche altre lingue straniere?

Sì, ..................... anche l'inglese e il tedesco.

vivere

.....................ancora con i genitori?

No, da un mese.....................da solo.

dormire

Quante ore.....................la notte?

.....................poco, cinque o sei ore a notte.

prendere

Che cosa .....................? Oggi offro io!

Grazie, molto gentile, allora.....................una spremuta d'arancia.

aprire

Perché non.....................la finestra? Fa caldo!

Hai caldo? Allora la.....................subito!

3. Volgi i verbi nel testo al plurale per descrivere la vita di Carlo e Anna.

Carlo è italiano, vive da solo in un piccolo appartamento in centro. Studia la medicina e quasi tutto il giorno passa all'università. All'ora di pranzo pranza al bar, beve un caffè e incontra gli amici. Subito dopo le lezioni torna a casa, prende un altro caffè, prepara la cena, legge un po' e a volte telefona ai genitori. Non guarda la tv, qualche volta ascolta solo le notizie alla radio. Si addormenta sul divano presto, verso le 22.

Carlo e Anna sono italiani, …

4. Rispondi alle domande usando la forma di „noi”:

Studiate o lavorate?

…............................all'università.

Parlate il cinese?

No, non..................... il cinese.

Vivete da soli o con i genitori?

…...................... con i genitori.

Chiudete adesso?

No, …................ fra un'ora.

Servite anche panini caldi?

Certo,............................. tanti tipi di panini caldi.

Rispondete via mail?

Non, …................. solo via telefono.

Partite presto la mattina?

….............................. verso le 7.