O jednej piosence... Ermal Meta i dlaczego musisz go znać

Ściskając w dłoni twój magiczny naszyjnik, marzyłem, by Cię stamtąd zabrać, ale magia się skończyła- trzeba było zacząć żyć*: śpiewał mężczyzna o wyglądzie chłopca i niesamowitych oczach. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Ermala: tego lutowego wieczoru, który miał być kolejnym wieczorem spędzonym na nadrabianiu zaległości z włoskiej muzyki przy pomocy festiwalu Sanremo. Wiem, zła metoda, powiedzą Włosi, bo Sanremo to przecież festiwal włoskiego kiczu i komercji, i nikt normalny tego we Włoszech nie ogląda (ten „nikt” to prawie 60% telewizyjnego share, równe ponad 12 milionom widzów we Włoszech, faktycznie, nikt). Ale fakt, spodziewałam się bardziej: słodkich wokalisteczek pokroju Annalisy, „wybitnych klasyków” w rodzaju Il Volo (fani Il Volo mi wybaczą, ale nie cierpię ich alergicznie) czy przystojniaków tańczących w towarzystwie pluszowej małpy (Francesco Gabbani mnie nie zawiódł w tej materii (https://www.youtube.com/watch?v=-OnRxfhbHB4)).

*La tua collana con la pietra magica
Io la stringevo per portarti via di là 
Ma la magia era finita
Restava solo da prendere a morsi la vita

Gdy Maria de Filippi swoim barytonem zapowiedziała występ Ermala Mety, nie oderwałam oczu od książki, którą czytałam. Dopiero gdy zaczął śpiewać, opowiadając o traumie dzieciństwa i kochającej matce, z którą ucieka od ojca agresora, o dziecięcej bezsilności i o wielkiej nauce miłości otrzymanej od matki, wreszcie apelując, by spróbować zmienić własne przeznaczenie, pamiętać, że miłość nie ma nic wspólnego z przemocą i że jest absolutnie „zabronione umrzeć” (tytułowe „vietato morire”- https://www.youtube.com/watch?v=4WMejmcT9ZY), wiedziałam, że Ermal Meta to najważniejsze nazwisko Sanremo 2017.

5 miesięcy później siedzę w rzymskim amfiteatrze Auditorium Parco della Musica i czekam na koncert Ermala. Jest 22 lipca, a ja przez ostatnie 5 miesięcy poświęciłam sporo czasu na poznanie nie tylko twórczości, ale i biografii artysty. Ermal Meta z pochodzenia jest Albańczykiem, w wieku 13 lat, uciekając przed przemocą domową ze strony ojca, przeprowadził się wraz z matką i siostrą do Bari (Puglia). Mimo że język włoski drugim językiem Ermala, tekstów nie powstydziłby się żaden „urodzony” Włoch. I nie wstydzi się: zanim Ermal zdobył ogromną sławę dzięki Sanremo, napisał sporo utworów dla innych znanych włoskich piosenkarzy. Jego piosenki śpiewają m.in. Marco Mengoni, Fiorella Mannoia (feat Moreno), Emma, Giusy Ferreri, co tylko potwierdza talent twórczy i pracowitość artysty. Na szczęście talentu wystarcza mu także (i przede wszystkim) na tworzenie swoich piosenek, przemyślanych w warstwie tekstowej i instrumentalnej, spójnych w filozofii. Z tekstów Ermala wyłania się człowiek, który ze swojej słabości uczynił swoją największą siłę, z najbrutalniejszych doświadczeń dzieciństwa wyniósł nadzieję i energię do realizacji wszystkich marzeń, który do „blizn na ramionach mocuje skrzydła, bo każda podłość jest dobrem, jeśli przynosi owoce”.

Ogni male è un bene quando serve
Ho imparato anche a incassare bene
Sono stato fuori tutto il tempo
Fuori da me stesso e dentro il mondo
Non c'è più paura
Non c'è niente
Quello che era gigante oggi non si vede
Sulla schiena trovi cicatrici
E lì che ci attacchi le ali

(Lettera a mio padre)
https://www.youtube.com/watch?v=ev9SlZdzcRU



W swoich piosenkach artysta przekonuje, że w delikatności i słabości tkwi największa moc i to z nich rodzi się miłość.

Quanta forza servirà
Per diventare debole,
Per distruggere lo scudo che
Mi difende da sempre 

Jak silnym muszę być
By stać się słabszym
By zniszczyć tarczę,
która chroni mnie od zawsze

(Voce del verbo)
https://www.youtube.com/watch?v=N11_0n-2_Yo

Piccola anima
Che fuggi come se
Fossi un passero
Spaventato a morte
Qualcuno è qui per te,
Se guardi bene ce l'hai di fronte
Fugge anche lui per non dover scappare
Se guardi bene ti sto di fronte
Se parli piano, ti sento forte 

Maleńka istoto, płochliwa jak wróbel
na śmierć wystraszony
Ktoś tu jest specjalnie dla Ciebie
Jeśli się rozglądniesz, zobaczysz go,
On też trzyma się z dala, by nie musieć uciekać
Jeśli dobrze się przyjrzysz, zobaczysz mnie
jeśli będziesz mówić cicho, usłyszę cię lepiej

(Piccola anima)
https://www.youtube.com/watch?v=Y414EiyeFf4

Jest więc godzina 21.20, a ja czekam na koncert Ermala. Za chwilę rozpocznie ponad dwugodzinny show, w którym przeplatać będą się ballady o miłości i utwory bardziej rockowe, których nie brak na poprzedniej płycie Umano. Zaraz cały amfiteatr, pomimo przydzielonych miejsc siedzących, będzie skakał do dynamicznego Volevo dirti:

Viviamo insieme, 
senza più pensare al domani 
come ci viene, 
non è mai semplice
ma vedremo insieme com'è!!!

https://www.youtube.com/watch?v=2iukzJUxjHo,

by chwilę później zamilknąć, gdy Ermal, w całkowitych ciemnościach, powtórzy swoją mistrzowską interpretację utworu Domenica Modugno Amara terra mia, którą blisko cztery tysiące widzów nagrodzi owacjami na stojąco, a ja ze łzami w oczach nie będę w stanie zrobić nawet zdjęcia.

https://www.youtube.com/watch?v=ib2JG0HcFPc.

Już za chwilę Ermal da z siebie wszystko, choć w tej trasie gra kilkadziesiąt koncertów, a niedługo rusza na podbój Europy. A potem wrócę do mojego mieszkania na Via Corfinio i spędzę pół niedzieli analizując i tłumacząc teksty Ermala, by jak najpiękniej Wam o nim napisać, ale i nie za dużo. Sami go odkryjcie. Bo jeszcze o nim usłyszycie i Was też oczaruje jego Voodoo Love: https://www.youtube.com/watch?v=UOILJXRnb7s

     A New York mancano le stelle